Νοσοκομείο Ψυχικών Νοσημάτων "Η Χρυσή Αυγή"

 

Διαβάζω στις ειδήσεις της "Ζούγκλας.gr" την δήλωση του υποψηφίου της "Χρυσής Αυγής" κου Κ. Παρασχάκη, ψυχιάτρου: 
"...Ναι, σας καταλαβαίνω και αποδέχομαι ότι αποτελεί είδηση η υποψηφιότητα ενός διευθυντή ψυχιατρικής να κατεβαίνει με τους Χρυσαυγίτες, αλλά είμαι έτοιμος σε όποιον με προκαλέσει να δώσω απαντήσεις για αυτή μου την επιλογή..." 
Τώρα, θα φανώ πολύ κακός αν πω ότι, καμία έκπληξη δεν προκαλεί αυτή η υποψηφιότητα; Θα έλεγα ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Αφού είναι περισσότερο από βέβαιο ότι μόνον τρελλοί θα δήλωναν ταυτόχρονα Ελληνόφρονες και Ναζί. Επομένως, σίγουρα χρειάζονται οι υπηρεσίες του στον χώρο που επέλεξε να ενταχθεί.
Περαστικά τους!!... 

Η κατά Καρατζαφέρην Ιστορία...

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης στο μήνυμά του για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου τονίζει τα εξής: 

«Το 1940 μας χτύπησαν με "στούκας και ερπύστριες". To 2010 μας χτυπάνε με spreads και μίζες. Τότε η Ελλάδα σήκωσε το ανάστημά της. Ήρθε η ώρα να το κάνει και τώρα. Φτάνει η καταπίεση και η εκμετάλλευση του Ελληνικού λαού». 

Ο Αρκούδος Καραγεφύριος, απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι είναι ένας αγράμματος και ανιστόρητος άνθρωπος. 

Συνηθισμένος στην καφενειακή εκδοχή της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, δεν περιορίζεται πλέον να πετάει τις μπαρούφες του στους πληρωμένους μικροφονιάδες των ΜΜΕ που καλούν εκστατικοί την "σοφία" του τετράκις της εβδομάδος για να μας διαφωτίσει επί παντός του επιστητού, αλλά το κάνει και σε επίσημες δηλώσεις. Αν συμβουλευόταν τον κατά τεκμήριο περισσότερο μορφωμένο από τον ίδιο βουλευτή του κο Γεωργιάδη, ίσως να είχε πληροφορηθεί ότι τα "στούκας και οι ερπύστριες" επετέθησαν στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου του 1941 στα πλαίσια της Γερμανικής "Επιχείρησης Μαρίτα", μετά την αποτυχία της Ιταλικής "Επιχείρησης Primavera". 

Και μάλλον του ίδιου επιπέδου είναι και οι γνώσεις του για τα "spreads" και συνολικότερα για την κρατική οικονομική διαχείριση, πράγμα που εμφαίνεται και στις τακτικές σχετικές δηλώσεις του. 

Το γεγονός ότι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των μεγαλοκαναλαρχών τον κατέστησε εκ του μηδενός πολιτική προσωπικότητα προκειμένου να πλήξει παντί τω τρόπω την κυβέρνηση Καραμανλή και να στηρίξει την μετάβαση στην κυβέρνηση Γεωργάκιου του Μικρού και την εκ νέου λεηλασία του τόπου, τον έκανε να πιστέψει και ο ίδιος ότι είναι κάποιος με αυθύπαρκτη λάμψη. 

Η διαφαινόμενη όμως αντικατάστασή του από την πλέον ελκυστική παρουσία της Θεοδώρας Μητσοτάκη στον ρόλο της "δεξιάς" πλαγιοκόπησης επί της Ν.Δ., αρχίζει να του προκαλεί έναν εμφανή εκνευρισμό. Και εκ τούτου και οι ασυνάρτητες πλέον και μάλλον "υπό την επίρρειαν" δηλώσεις του, πότε για το περί Σαμαρά αρχείο του και πότε για τα τσεκούρια του Βορίδη και την κάλυψη που του παρείχε. 

Τελικά καταλήγει να εμφανίζεται εξ ίσου θλιβερός με τον εν μνημονίω εταίρο του, κο Γεωργάκιο τον Μικρό, τον δηλούμενο ως πρωθυπουργό της Ελλάδος...

Λεφτά Υπάρχουν. Αλλά όχι για σας κορόϊδα!!...

Μου στάλθηκε χθες από έναν καλό φίλο από τα ιστορικά Γιάννενα:

 
 

Mε σημαντικές αλλαγές υπέρ των ασφαλισμένων κατατέθηκε το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Πιο αναλυτικά εισάγονται προς ψήφιση οι παρακάτω ρυθμίσεις: 
1. Όλοι οι αποθανόντες ασφαλισμένοι δικαιούνται αναδρομική σύνταξη σε περίπτωση αναστάσεως.
2. Ασφαλισμένοι που έχουν έξι δάχτυλα στο αριστερό πόδι και ανάλογο αριθμό στο δεξί χέρι και έχουν πλήρη ασφάλιση 41 χρόνια δικαιούνται σύνταξη στo 59ο έτος.
3. Προσαύξηση 30% στη σύνταξη θα λαμβάνουν οι μητέρες ανήλικων τέκνων με συμπληρωμένο το 80ο έτος ηλικίας.
4. Συνταξιούχοι με δυσανεξία στα γαλακτοκομικά θα λαμβάνουν δωρεάν 2 γιαούρτια με την προϋπόθεση να καταναλώνονται από τους ίδιους και παρουσία ελεγκτού.
5. Θεσμοθετείται η δωρεάν επίσκεψη σε οδοντίατρο και κουρέα για συνταξιούχους με μασέλα και φαλακρούς αντίστοιχα.
6. Σε οικείους ασφαλισμένων που αποδήμησαν εις Κύριον πριν λάβουν σύνταξη, θα αποστέλλεται ευχαριστήριος επιστολή με τις υπογραφές Παπακωνσταντίνου και Λοβέρδου.
7. Τέλος, η ευνοϊκή ρύθμιση Νο 1 δεν ισχύει για όσους ασφαλισμένους ονομάζονται Χριστός ή Λάζαρος...


Και εις άλλα με υγεία. Υγεία στα κορόϊδα βέβαια. Και καλή συνέχεια στα σώου των μεγαλοκαναλαρχών.
Σε σας τα θεάματα' και για κείνους ο άρτος.
Καραμελωμένος βεβαίως' ή με σολομό Ατλαντικού ή με χαβιάρι Βαϊκάλης...

Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας, με Αμερικάνικη καρδιά...

Η άποψη των δύο νυν κυβερνώντων Παπανδρέου, Γεωργάκιου του Μικρού και Νικολίτση του Διηπειρωτικού, για την Ελλάδα και την πολιτική της, αλλά και για το ίδιο το συγγενολόϊ τους: 

"Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας". 
Γιώργος Παπανδρέου (Συνέντευξη τύπου - Τορόντο Καναδά, 1999) 

"Είμαι 37 ετών στην καρδιά της ελληνικής πολιτικής. Δεν ξέρω αν ο Γουόλτερ σου είπε για το υπόβαθρό μου. Είμαι μισός Αμερικανός και μισός Έλληνας ... Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο, είμαι μετανάστης στην Ελλάδα ... Ο παππούς μου και ο πατέρας μου είναι ίσως οι πιο διάσημοι και κακόφημοι πολιτικοί στην Ελλάδα από το 1900. Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι επικεφαλής αυτής της καταραμένης χώρας σαν πρωθυπουργός, για ακόμη μια φορά.
Ο αδελφός μου είναι βουλευτής με το πνεύμα της δεκαετίας του '60. Η μητέρα μου προήδρευε και προεδρεύει σε διάφορες γυναικείες οργανώσεις. Ο γαμπρός μου 100% είναι πολιτικός για τα πανηγύρια. Περιστασιακά και εγώ ο ίδιος στήνω μια παράσταση ως υιός του. Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας με αμερικανική καρδιά ...". 
Νίκος Παπανδρέου (Επιστολή προς την Αμερικανίδα φίλη του Χριστίνα Βαρντ - Περιοδικό «Νέμεσις», τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004). 

Ο κος Νίκος Παπανδρέου ο οποίος - με ποια ιδιότητα άραγε; - χρησιμοποιεί συχνά το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για να επισκέπτεται τα συνεταιράκια του στη Μέση Ανατολή και τα αφεντικά του στις ΗΠΑ, χειρίζεται όλες τις σύγχρονες "φούσκες" τύπου Κατάρ κλπ, κλπ. Και δεσμεύει την χώρα για την μεταμνημονιακή εποχή, σε δουλείες που θα την βαρύνουν μέχρι το πέρας του αιώνα. 


http://apollonios.pblogs.gr/2010/06/apissesses-dhlsseis-shs-oikogeneias-papandreos-deise-eds.html

Η γλώσσα του Ηγεμόνα

Συχνά γίνεται λόγος για τα αδύναμα Ελληνικά του παρόντος πρωθυπουργού, καθώς είναι φανερό ότι σκέπτεται στα Αγγλικά και προσπαθεί όσο μπορεί να τα αποδώσει στην πατρική του γλώσσα.
Δεν θεωρώ καθεαυτό κακό το γεγονός αυτό, για έναν ηγέτη. Ένα παράδειγμα:
Το 1810 η Σουηδική Βουλή επέλεξε τον ταπεινής μικροαστικής καταγωγής στρατάρχη της Ναπολεόντειας Γαλλίας Jean Baptiste Jules Bernadotte στην χηρεύουσα θέση του διαδόχου του θρόνου. Ανέλαβε αμέσως καθήκοντα αντιβασιλέως και άσκησε την ουσιαστική διακυβέρνηση μέχρι τον θάνατο του προκατόχου του το 1818, οπότε αναγορεύθηκε σε βασιλέα και κυβέρνησε έως τον δικό του θάνατο το 1844. 

Την εποχή της εκλογής του η Σουηδία ήταν μια χώρα κατεστραμμένη οικονομικά ύστερα από δεκαετίες κακοδιοίκησης, ανυπόληπτη διεθνώς και στρατιωτικά ουσιαστικά ανυπεράσπιστη κατόπιν των καταστρεπτικών για την ίδια πολέμων που είχαν κινήσει οι προηγούμενοι ηγεμόνες της. 

Αυτός ο γυιός ενός μικροτεχνίτη που ξεκίνησε την καριέρα του στον στρατό ως λοχίας, αποδείχθηκε ένας φωτισμένος και ιδιοφυής ηγεμόνας. Μέσα σε μικρό αναλογικά χρονικό διάστημα, απεκατέστησε την οικονομία σε έναν δρόμο αποδοτικό και αναπτυξιακό, επανασυγκρότησε και εκσυγχρόνισε τον στρατό και καλλιέργησε σχέσεις ισότιμης συνεννόησης με τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής' ΠΛΗΝ της γενέτειράς τουΓαλλίας. 

Μετά την λήξη των Ναπολεόντειων πολέμων στην οποία έπαιξε ιδιαίτατο ρόλο, η Σουηδία ήταν πλέον ένα αυτάρκες στρατιωτικά κράτος, με ανθηρότατη οικονομία και έχαιρε θαυμασμού και σεβασμού από ολόκληρη την Ευρώπη. 

Υπήρξε ο ιδρυτής της δυναστείας Βερναδόττη που βασιλεύει ακόμη και σήμερα στην χώρα, η οποία ακολούθησε σε ολόκληρη την ιστορική της πορεία τις δικές του αρχές παραδίδοντας σχεδιασμένα και σταδιακά την Αρχή σε μια εξαιρετικά λειτουργική κοινοβουλευτική δημοκρατία' και απολαμβάνει μια εκπληκτική δημοφιλία από τον λαό της. 

Και όμως, αυτός ο ιδιοφυής άνθρωπος ελάχιστες φράσεις κατόρθωσε να μάθει έως το πέρας του βίου του από την γλώσσα του τόπου που τόσο καλά κυβερνούσε. 

Το πρόβλημα με τον δικό μας Γεωργάκιο τον Μικρό, δεν είναι ότι δεν ξέρει Ελληνικά. Είναι ότι τα απεχθάνεται, όπως και κάθε τι άλλο Ελληνικό άλλωστε. 

Και τούτη η απέχθεια, υπήρξε ακριβώς ένα από τα προσόντα που μέτρησαν ιδιαίτερα στο γραφείο προσλήψεων το οποίο τον επέλεξε για τον ρόλο που του ετάχθη' και τον οποίο τόσο άριστα υπηρετεί... 

Οικονομία & Τυχαιότητα...

Η παρούσα κυβέρνηση καταστρέφει τον τόπο σχεδιασμένα και με συνέπεια' και όχι λόγω ανικανότητας όπως επιδιώκεται να λέγεται.

Η κα Κατσέλη μιλάει για αργή ανάπτυξη από τον καινούργιο χρόνο με την εφαρμογή ενός νεφελώδους νέου φορολογικού καθεστώτος.

Ήτοι ενός ακόμη φωτογραφικού νομικού περιβλήματος, που θα ευνοεί τους πραγματικούς οικονομικούς δυνάστες της χώρας, τους μεγαλοεργολάβους και μεγαλοπρομηθευτές του Δημοσίου, οι οποίοι όλως συμπτωματικώς είναι και οι ιδιοκτήτες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

Οι πάτρωνες δηλαδή της παρέας του Γεωργάκιου του Μικρού οι οποίοι τον κατέστησαν πρωθυπουργό με τον μεθοδικό πόλεμο στην προηγούμενη κυβέρνηση και την συστηματική υπονόμευση κάθε προσπάθειάς της για εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη.

Η οποία προηγούμενη κυβέρνηση υπήρξε στον καιρό της αδύναμη, διστακτική, υποχωρητική, αναποτελεσματική και υποχονδριακή στην φοβία της μήπως κατηγορηθεί για αυταρχισμό. Και έτσι δεν εξετέλεσε την εντολή του Ελληνικού λαού για ριζική αναμόρφωση του Κράτους' και για τούτο τιμωρήθηκε.

Η τρέχουσα όμως, δεν είναι παρά η βιτρίνα του εκδοτοοικονομικού κατεστημένου στον εσωτερικό χώρο και του χρηματιστηριακού κατεστημένου στον εξωτερικό. Παίρνει τις οδηγίες της από το πρώτο μέσω της Πειραιώς 83 και από το δεύτερο μέσω της Σοσιαλεβραϊκής Διεθνούς.

Και ενεργώντας ως συνειδητός - και καλά αμειβόμενος - πράκτορας διαλύει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης έξω από το πλαίσιο των εργοδοτών της, κάθε διεθνή σχέση έξω από τους σχεδιασμούς των πατρώνων της, κάθε τι που συναποτελεί την εθνική συνείδηση και την κοινωνική αλληλεγγύη.

Ώστε να παραδώσει τελικά δεμένο χειροπόδαρα τον λαό της ως υλικό κατασκευής του πρώτου Ιδιωτικού Κράτους στον κόσμο.

Σχέδιο Σωτηρίας

Χωρίς Σχόλια...

Ρουφιανιά και πάσης Ελλάδος, να 'ούμε...

"Μία ομάδα, νέων σε ηλικία συνεργατών μου, κάνει περίπου κάθε μέρα επίσκεψη σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, σε μπαρ, κοιτούν χωρίς να φαίνονται". (Δηλώνει ο Υπουργός Υγείας, παλαιόθεν Λαμπρακάνθρωπος, γνήσιος σοσιαλιστής διανοούμενος και μαχητικός Αριστερός)!!...

Νέοι, εκπαιδεύονται και αποστέλλονται να ρουφιανεύουν τα καταστήματα στα οποία υποτίθεται ότι πάνε να διασκεδάσουν.
Έχει από πέρισυ ανακοινωθεί, ότι το Υπουργείο Οικονομικών θα χρησιμοποιεί πολίτες οι οποίοι θα τριγυρίζουν αγοράζοντας προϊόντα (με τι κωδικό κονδυλίου του προϋπολογισμού, αναρωτιέμαι), θα καταγγέλλουν τους επιχειρηματίες που δεν θα τους κόβουν απόδειξη και θα αμείβονται για αυτό με ποσοστό επί των προστίμων. (Τώρα, εάν ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να δεχτούν απόδειξη και στη συνέχεια προβαίνουν σε καταγγελία για να πάρουν την αμοιβή, δεν θα είναι avant provocateur που έλεγε και ο Μαγκάκης επί δικτατορίας);
Προχθές άκουγα στη λαϊκή της γειτονιάς μου, ότι θα προσφέρονται αμοιβές 50 ευρώ, σε κάθε καταναλωτή που θα καταγγέλλει λαϊκιτζή που δεν θα κόβει απόδειξη ταμειακής μηχανής όταν θα εφαρμοσθεί το μέτρο. (Ισχύουν τα αναγραφόμενα στην ανωτέρω παρένθεση).

Ο Μεγάλος Αδελφός σε χειρωνακτική αντί ηλεκτρονικής μορφής; Ή εθισμός στην αλληλοκατασκόπευση και την αλληλοϋπόβλεψη;

Ελλάς Ρουφιάνων Σοσια-Ληστών...

Προς Υπ.Οικ.: Μια σοβαρή πρότασις

 

5,31 δισ. ευρώ είναι οι φόροι που έρχονται το 2011, όπως προβλέπει το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού. 

Φρέσκια - φρέσκια η λύση, όπως μου την έστειλαν το απόγευμα από τα Γιάννενα:
"Σ' ένα χωριό που ζει από τον τουρισμό λόγω της κρίσης τα πάντα έχουν νεκρωθεί. Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται από τον άλλο. Ο καιρός περνά μέσα σ' αυτή τη θλιβερή ατμόσφαιρα ώσπου μια μέρα... έρχεται ένας τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού. Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 Ευρώ. Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιο του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 Ευρώ.
Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας.
Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην πουτάνα του χωριού που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.
Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτια του με τους πελάτες της.
Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιο του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει.
Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε, κανείς δεν έχασε, κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν!
Μήπως κάπως έτσι θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση;" 

Να λοιπόν που ο καλός Θεός της Ελλάδος πάντοτε προνοεί για την σωτηρία της. Γιατί, αν το καλοσκεφτήτε, καλά μου παιδιά, τι άλλο νομίζεται ότι κάνει ο περίφημος μηχανισμός του Δ.Ν.Τ. και του περιώνυμου μνημονίου, από τον ανεκδοτικό μας τουρίστα;
Μήπως χρηματοδοτούντε έργα υποδομής; Μήπως αυξάνεται η στενεμένη ρευστότητα της αγοράς; Μήπως δημιουργήται βιομηχανικό ή έστω τουριστικό υπόβαθρο; Μπα! Απλώς εξυπηρετούνται οι δόσεις του Εξωτερικού Δημόσιου Χρέους, ώστε με τους φόρους και τις άλλες εισπράξεις του το Γκουβέρνο να πληρώνει τις δόσεις του Εσωτερικού αντίστοιχου, να αποταμιεύει για την επιστροφή των μνημονοχρημάτων και να περισσεύουν και μερικά λεφτά για μισθούς και συντάξεις.
Και βέβαια, όταν φύγουν οι ανεκδοτικοί μας μνημονοκράτορες τουρίστες, θα ανακαλύψει ο δυστυχής ξενοδόχος ότι έχουν πάρει από τα δωμάτια όχι μόνον σαπουνάκια και πετσέτες, αλλά και σεντόνια, στρώματα, κρεββάτια, πίνακες και ότι άλλο στάθηκε μπορετό να κουβαλήσουν... 

Η Περαίωση της Εργασίας...

Δια τους μη γνωρίζοντας σχετικώς, μία ενημέρωσις:
Εννοιολογικά όσο και ιστορικά έχει τεράστια διαφορά η corvée (στην γλώσσα της χώρας όπου επισήμως αρχικά θεσμοθετήθηκε) ή lavoretto ή chore, από την εργασία.
Η Αγγαρεία, είναι μία μορφή έμμεσης φορολογίας, η οποία απαιτείτο από τους φεουδάρχες αρχικά και το κράτος αργότερα, με τη μορφή παροχής έργου στην υπηρεσία τους, αντί της καταβολής των μη υπαρχόντων μετρητών.
Η Εργασία αντιθέτως (travail, lavoro, labor, arbeit) αφορά τον βιοπορισμό του ατόμου και της οικογενείας του' και είναι το κατά την ελεύθερη επιλογή του τίμημα, προκειμένου το άτομο να παρέχει στην οικογένειά του τα αναγκαία προς το ζην.

Η σύμμειξη αυτών των εννοιών, όσο και να φαίνεται περίεργο, προήλθε ακριβώς από τις σοσιαλιστικίζουσες θεωρίες των 18ου και 19ου ν.χ. αιώνων, οι οποίες έχοντας πίσω τους μία φεουδαρχική κουλτούρα και επιδιώκοντας τον εξανθρωπισμό της, ήθελαν να βάλουν την εργασία κάτω από την σύνολη ομπρέλα του Κράτους.
Το βήμα από την δουλειά στη δουλεία, δεν ήταν μακρυά, όταν η θεωρία και η προϋπάρχουσα πίσω της κουλτούρα ήδη τα ταύτιζε. Απλώς, αφορούσε την οπτική γωνία υπό την οποίαν ορώντο.
Όταν οι σοσιαλιστικίζοντες οργανισμοί άρχισαν να αποκτούν εξουσία, αλλού δια των δημοκρατικών διαδικασιών και αλλού με το σχετικό ζόρι, άρχισαν να περνούν και στο νομικό πλαίσιο των χωρών τους αυτή την ταύτιση. Και κατόπιν τούτου και με την πάροδο του χρόνου, υπήρξε και η σχετική ταυτοποίησή τους στην κοινωνική αντίληψη και την λαϊκή "γνώση".
Αντί όμως πλέον να είναι η δουλεία και η δουλειά κάτι ταυτόσημο προς εξάλειψη, έγινε κάτι το ταυτοσήμως απαιτούμενον ως κοινωνική συνεισφορά, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα - μωσαϊκώ τω τρόπω - επαγγελόμενα ιδανικά.

Η Γη της Επαγγελίας και ο Σοσιαλιστικός Παράδεισος, έχουν κοινή την ρίζα ως έννοιες και κοινές ανάγκες ως διαδικασία και κοινό προσανατολισμό ως στόχο.
Την υπαγωγή της πρωτοβουλίας και της ατομικότητας, της εθελούσιας παραγωγής πλούτου, στην Εξουσία του Ιερατείου. Είτε το Ιερατείο ονομάζεται Σανχερδίν είτε Κεντρική Επιτροπή.
Τούτο γίνεται και στην ταλαίπωρη τούτη χώρα, με ενάμισι αιώνα καθυστέρηση' ως συνήθως.

Αντί της αντίληψης της ελεύθερης συνεισφοράς στις ανάγκες του συνόλου, παγιοποιείται η αντίληψη της υπαγωγής της συνείδησης στο είδωλο που εκπροσωπούν οι αυτοδιορισθέντες - και δια των Τρόπων του Γεβελίνου επιβαλλόμενοι - ως εκφραστές του.