Μια Χελώνα, ο Αχιλλέας και το Μνημόνιο...

Μετά την Καισαρική εμφάνιση του σοσιαλιστή! κου Καν, επικεφαλής του κατά δήλωσήν του Κεϋνσιανικής! πλέον αντίληψης Δ.Ν.Τ. στη Βουλή των Ελλήνων απαιτείται μία επανεκτίμηση της πρακτικής αυτών που μας διοικούν. 

Νομίζω, ότι η τρέχουσα πολιτική του κυβερνώντος κόμματος, είναι χαρακτηριστική πειραματική επαλήθευση του δευτέρου παραδόξου του Ζήνωνα. 

Εκείνου που λέει, ότι αν βάλεις μια χελώνα να τρέξει με τον Αχιλλέα, με τον όρο να ξεκινήσει πρώτη και να διανύσει μια μικρή απόσταση πριν να ξεκινήσει ο δεύτερος, αποκλείεται να την φθάσει ποτέ αφού η διαρκής διαίρεση αυτής της απόστασης τείνει στο Άπειρον. 

Και ιδού η έκθεσις του ζητήματος: 

Απορρίπτεις μετά βδελυγμίας επί 5 χρόνια κάθε προσπάθεια νοικοκυρέματος των οικονομικών και φανατίζεις κάθε κοινωνική ομάδα σε νέες διεκδικήσεις ρωμαϊκών διανομών ενός πλούτου που δεν υπάρχει' αλλά μέσω του γυάλινου βυζιού με το οποίο διατηρείς σχέσεις αλληλεξάρτησης περνάς την αόριστη εντύπωση ότι υπάρχει και κρύβεται. 

Θέτεις την φοβισμένη και παραπαίουσα από εσωτερικές διαμάχες κυβέρνηση του αντιπάλου σου μπροστά στο δίλημμα, εάν θα συνεχίσει να παριστάνει ότι κυβερνά έναν τόπο που θα σπαράσσεται από συγκρούσεις και εντάσεις με την πρωτεύουσά του να καίγεται κάθε τρεις και λίγο από προσεκτικά κατευθυνόμενες ομάδες ανεγκέφαλων νεαρών ή θα τα μαζέψει και θα φύγει. 

Αναλαμβάνεις την διακυβέρνηση και αποκόπτεις προσεκτικά κάθε προσφερόμενη δυνατότητα ήπιας χρηματοδότησης της αντιμετώπισης των προβλημάτων. 

Καθιστάς περίπου υποχρεωτική την προσφυγή σε οργανισμούς που είναι γνωστή και δεδομένη η λογιστική τους αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και χρηματοδοτείς από αυτούς στην ουσία την εξυπηρέτηση των παλαιών σου χρεών και μόνον. Έτσι ώστε από τις ίδιες τις δικές σου μελέτες να προβλέπεται, ότι στην λήξη της περιόδου αποπληρωμής του δανείου, το συσσωρευμένο χρέος θα είναι μεγαλύτερο από εκείνο του σημείου εκκίνησης. 

Και ταυτόχρονα εφαρμόζεις μία πολιτική, η οποία αποκλείει την ανάπτυξη και την εξ αυτής παραγωγή κερδών, ώστε να είναι εξυπηρετήσημο το νέο χρέος. 

Ε, πως διάολο θα την φθάσει ο Αχιλλέας την χελώνα ώστε να γευθεί την αναγκαία για την συντήρηση της δύναμής του χελωνόσουπα; 

Έτσι, δικαιούμαι και εγώ, ο καθ' έξιν συνωμοσιολόγος, να ισχυρίζομαι ότι όλη η εκτεθείσα μεθόδευση δεν είναι προϊόν βλακείας αλλά προσεκτικού σχεδιασμού από Εφιάλτες, ώστε ο Αχιλλέας να λιμοκτονήσει και να αποδεχθεί την δούλωσή του στον Αγαμέμνονα...